Λοιπόν, το όλο θέμα έχει να κάνει με την παράδοση. Παραδοσιακά λοιπόν η Ελλάδα ποτέ δεν χρησιμοποίησε το ξύλο ως βασικό δομικό στοιχείο, με εξαίρεση τις στέγες. Η ελληνική φύση είναι πλούσια σε πεύκα και έλατα, ξυλεία δηλαδή που χρησιμοποιούν οι Σκανδιναβοί ως δομική, αλλά οι μεγάλες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας προκαλούν εσωτερικές ρωγμές στα ως άνω είδη. Τα μόνα είδη ξυλείας που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε είναι αυτή της καστανιάς, το κόστος αγοράς της οποίας όμως ανέρχεται στο τριπλάσιο της τιμής της εισαγόμενης πεύκης, και της βαλανιδιάς, η οποία έχει παρόμοιο κοστολόγιο με την καστανιά, αν φυσικά βρεθούν κορμοί ικανής διαμέτρου μιας και ξυλεύεται για θέρμανση. Στα παλαιότερα χρόνια χρησιμοποιούνταν και ο κέδρος αλλά και αυτός πλέον είναι δυσεύρετος και μη εκμεταλλεύσιμος εμπορικά. Έτσι λοιπόν ποτέ δεν αναγκαστήκαμε να εμβαθύνουμε στο θέμα της ξυλείας και γι' αυτό ακόμα και σήμερα "ξενίζει" το ξύλινο σπίτι. Πάντως αν κρίνω από τις τιμές της εισαγόμενης ξυλείας αλλά και από άρθρα σε περιοδικά που είχα διαβάσει παλαιότερα το ξύλο μάλλον έχει το ελαφρύτερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα σε σχέση με το σκυρόδεμα. Επίσης στο σκυρόδεμα συνυπολογίστε και το "κατέβασμα" ολόκληρων λόφων για την εξόρυξη της πρώτης ύλης.